So much more aware [OPEN] [SPT]

Een rode, gespierde poes gromde kort, en gaapte. Breakingstar opende haar felle, bijna onnatuurlijk blauwe ogen en keek het warme hol waar ze in lag rond. De aarden en rieten muren boven haar maakte dat dit het meest beschutte hol was van het hele kamp. Tja, wat zou je ook anders verwachten van een leaders den? Ze voelde zich nog wel wat onwennig in dit hol, het was haar tweede nacht als leader. Vijf nachten geleden had haar vorige leader Mistystar helaas haar laatste, negende leven verloren toen ze een Windclan warrior aanviel. Het gevecht had ze gewonnen, maar door haar verwondingen en ouderdomsziektes was het haar teveel geworden. Op weg terug naar kamp was ze ineengezakt.
En dus, nu was Breakingtalon -nu Breakingstar- leader geworden. Ze was een mopperige, vijandige kat die snel geïrriteerd was, maar diep in haar was er wel wat vriendelijks te vinden als je haar vertrouwen kon winnen. De ijzige blik in haar ogen kon dan plaats maken voor een vriendelijkere, maar dit duurde meestal niet lang. Ze was niet echt slecht, maar wel koud. Een beetje zoals de vroegere Shadowclan leader Brokenstar, of Blackstar. Ze had nooit begrepen waarom Blackstar Blackstar had geheten, aangezien hij volledig wit was geweest. Maargoed. Wat boeide het ook?
Breakingstar stapte het Riverclan camp -Háár kamp- in. Ze keek met een sympathieke, maar ook strenge blik rond naar de katten die in haar kamp aan het werk waren. Mooizo. Alles ziet er goed uit. Ze besloot dat het tijd was om haar mededeling aan de clan te laten horen. Ze klom de kromme boom op, die door veel katten de crooked tree werd genoemd, en schraapte haar keel luid. 'Mag ik jullie aandacht? Ik heb een clanmededeling.' mauwde ze, haar clan tegemoet. 'Zoals jullie weten is onze oude medicine cat twee dagen voor onze leader Mistystar gestoven, daarom moet hij vervangen worden. Softmilk, jij hebt je een waardige Medicine cat apprentice getoond. Wil jij de taak van Medicine cat op je nemen?' vroeg ze, haar koude blik gericht op de poes beneden. 'En,' vervolgde ze. 'Zou jij mij willen vergezellen op mijn tocht naar de moonstone? Het is tijd voor mijn negen levens.' Ze keek Softmilk aan, wachtend op een antwoord.

De roodoranje poes keek Softmilk diep aan. Softmilks' groene ogen stonden zelfverzekerd, maar Breakingstar kon een lichte onzekerheid in haar pupillen ontdekken. "Ja, die taak wil ik en zal ik op me nemen." Zei de gevlekte poes, met slechts weinige emotie in haar stem. Breakingstar knikte goedkeurend. Gelukkig, de clan zou echt niet langer zonder goede medicine cat kunnen. "Ik zal je vergezellen." vervolgde Softmilk. Breakingstar liet de ijzige blik in haar ogen kort smelten, om direct daarna het ijs en de woede over Mistystar terug in haar ogen te laten. Windclan. Argh. Het was Windclan's schuld dat Mistystar gestorven was. Breakingstar pinde haar lange nagels in de schors van de crooked tree. Zodra ze haar levens had, zou ze wel eens met die stomme heidekatten gaan discussiëren. Maar nu had ze belangrijker dingen aan haar hoofd. Ze zuchtte kort, en sloot haar ogen. 'Deze meeting is over.' Ze sprong van de boom af, en kwam met een plofje op de grond terecht. Ze keek rond, en trippelde naar Softmilk toe. 'Zullen we vertrekken? Ik heb zelf geen kruiden nodig, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken.'

"Als je naar de Moonstone gaat mag je ook niets eten dus reiskruiden ook niet..." mauwde Softmilk. Breakingstar knikte, lichtelijk geïrriteerd door het feit dat de medicine cat kennelijk dacht dat zijzelf dat niet wist. 'Ik weet het' mauwde ze. "Ik vang wel iets op de terug weg." Breakingstar glimlachte. Mooi, zorgen hoefde ze niet te hebben over Softmilk. Ze wist wel dat Softmilk sterk was, ze zou een fantastische warrior geweest zijn. Maargoed, het was haar keus geweest om haar clan te dienen als medicine cat. Plots verscheen een halve grijns op Softmilk's gezicht. "We gaan de WindClan wel eens terug pakken" Breakingstar begon te grinniken. 'Dat zullen we zeker!' Ze trippelde een paar passen richting de kampuitgang. 'Ben je klaar, denk je?'

'Dat zullen we zeker! Ben je klaar, denk je?' Softmilk grijnsde. "Waarom zou ik dat niet zijn." In een paar sprongen was ze al bij Breakingstar. Ze stapte naar de rosse poes en hief trots haar kop in de lucht. De wind woei door haar dikke, lange vacht. Ze genoot ervan.

~Maak jij het topic aan voor naar de Moonstone te gaan?~

Softmilk sprong op, naast Breakingstar. Breakingstar knikte goedkeurend naar Softmilk, waarna ze haar blik weer voor zich richtte. "Waarom zou ik dat niet zijn?" zei de gevlekte poes naar Breakingstar. De roodoranje poes deed een pootstap naar voren, richting de kampuitgang. Ze was klaar voor haar nieuwe taak.

[Is goed :3 Komt eraan!