[+Breakingstar] Hello cousin.

Softmilk sloop poot voor poot op het diertje af. Haar stroeve spieren spande zich op. De adrenaline verhoogde. De gevlekte poes sprong. Haar poten spreiden zich. Haar vlijmscherpe klauwen schepte het diertje op. Met een tevreden grijns keek ze naar haar vangst. Op dat moment zag ze een schim. De geur van haar nicht kringelde in haar neus. "Hallo Breakingstar.", miauwde ze vriendelijk.

Breakingstar trippelde door het bos. De bosgeuren deden haar goed, ze hield wel van bomen. In het Riverclan territory waren er best veel bossen, -niet zoveel als bij Thunderclan, natuurlijk- en ze voelde zich er bijna net zo thuis als in de rivier. Ze hoorde een geluid achter haar, en direct gingen al haar haren omhoog staan. Haar blik werd vijandig, en ze draaide zich grommend om. Toen ze besefte dat er niemand haar aan het stalken was besloot ze wat verder terug te lopen. Al na een paar stappen zag ze in de struiken een kat. Ze herkende direct Softmilk, haar nicht en tevens de Medicine cat van Riverclan. De poes keek op. "Hallo Breakingstar." mauwde Softmilk met een vriendelijke ondertoon in haar stem. Breakingstar legde haar haren plat, en glimlachte. 'Ook hallo, Softmilk.' mauwde ze, vriendelijker dan normaal. 'Hoe gaat het ermee?'

'Ook hallo, Softmilk. Hoe gaat het ermee?' Softmilk wou zich tegen haar nicht aandrukken. Troost zoeken in de rosse vacht en haar wassen, maar het was en bleef haar leader. "Goed..." Ze wierp een trotse blik op de muis. "Ik ben het jagen nog steeds niet verleerd.", miauwde ze neutraal. Toch zat er een trotste ondertoon in. Uiteindelijk zette ze een stapje vooruit. Ze wreef haar neus tegen de zijkant van haar nichts kop. "Ik mis de ouwe jouw." Ze liet haar tong langs het oor glijden. "Je doet het geweldig."